Surface-mounted devices, afkorting SMD, betekent letterlijk ‘oppervlak-gemonteerde component’.
In tegenstelling tot een component met aansluitdraden (Engels: through-hole, doorvoergat) wordt een SMD-onderdeel niet gemonteerd met behulp van draadverbindingen door de print heen, maar aan één zijde tegen de printplaat aan gesoldeerd. Dat kan zijn door middel van korte aansluitpootjes of kleine soldeervlakjes.
De technologie om elektronische apparaten met SMD te produceren noemen we SMT : Surface-mount technology.
De industrie past tegenwoordig vrijwel uitsluitend SMD’s toe. Er zijn diverse voordelen van de SMD-techniek boven die met aansluitdraden zijn:
- Minder materiaalverbruik, de componenten kunnen om allerlei redenen kleiner worden gemaakt dan de conventionele typen
- Eenvoudiger en/of minder problemen en minder afval bij het produceren, omdat, anders dan bij through-hole-componenten, geen overtollige einden van de aansluitdraden door de printplaat gestoken hoeven te woren en afgeknipt hoeven te worden
- Lagere kostprijs van elektronische componenten, met name door de vorige twee punten;
- Gunstiger mechanische eigenschappen waardoor minder ruimte nodig is voor een onderdeel op een printplaat waardoor elektrische apparaten kleiner en/of complexer kunnen worden. Ook kunnen aan beide kanten van de printplaat componenten worden geplaatst, omdat de aansluitpunten niet door de printplaat heen lopen
- Gunstiger elektrische eigenschappen, zoals bruikbaarheid bij hogere frequenties
- Gunstiger thermische eigenschappen, door de korte verbinding naar de print en het – vaak – grotere contactvlak ermee is de warmteafvoer vaak beter
Een nadeel van de kleinste behuizingen is dat er niet voldoende ruimte is op het bovenvlak voor de volledige opdruktekst, zoals die bij conventionele behuizingen wordt gebruikt. In deze tekst staat een merkaanduiding, vaak inclusief logo, een typeaanduiding, bestaande uit een reeks letters en cijfers en codes voor productiedatum en -partij.
Op smd-behuizingen kleiner dan pakweg 3 × 3 mm worden korte codes gedrukt bestaande uit één letter tot een combinatie van vier letters en cijfers. Bij smd-condensatoren van het keramische type wordt helemaal geen opdruk gebruikt, wat voor de hobbyist lastig kan zijn. Ook het solderen van smd is lastiger door de kleine afmetingen.
Alvorens een SMD-component tijdens de productie op de printplaat geplaatst kan worden, moet er eerst voor gezorgd worden dat de reeds geplaatste componenten niet verschuiven of wegspringen. Om dit te voorkomen zijn er twee mogelijkheden:
- Soldeerpasta: hierbij worden alle aansluitpunten voor de componenten voorzien van een klein laagje soldeerpasta. Hierop wordt vervolgens de component geplaatst.
- Lijmen: één of meer lijmdruppels worden op de printplaat gezet waarna de component met zijn behuizing in deze druppel(s) wordt geplaatst. Nadat alle componenten geplaatst zijn, wordt de lijm verder uitgehard in een oven waarna de printplaat verder behandeld kan worden. Lijmen is steeds minder aantrekkelijk omdat gebruikmaken van soldeerpasta veel gunstigere eigenschappen heeft.
Wanneer we zelf met smd gaan werken on een reparatie te doen of een schakeling te bouwen doen we het positioneren meestal met een pincet.